Effect of Genistein and L-carnitine and Their Combination on Lipid Profile and Inflammatory Cytokines in Experimental Nephrotic Syndrome

عنوان نشریه: Rep Biochem Mol Biol

سال چاپ: 2018

مولفان: عباس یوسفی نژاد و همکاران

مکمل مورد استفاده: ال-کارنیتین کارن

چکیده

پیش زمینه:

سندروم نفروتیک یک بیماری کلیوی می باشد که طی آن به دلیل آسیب به کلیه ها مقدار زیادی پروتئین از خون وارد ادرار و درنهایتدفع می شود. از جمله عوارض این بیماری افزایش چربی خون است. ال-کارنیتین و ژنیستئین از طریق تغییرات در متابولیسم چربی ها و تولید سایتوکین ها در کنترل بیماری های قلبی و عروقی نقش دارند. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر ژنیستئین و ال کارنیتین بر سرم لیپیدی و پروفایل سایتوکین ها در سندروم نفروتیک انجام شده است.

روش ها:

 این مطالعه بر روی 50 موش صحرایی نر با میانگین وزنی 300±50 گرم انجام شد. این 50 موش به 5 گروه تقسیم شدند. کنترل نرمال(NC)، کنترل بیمار(PC)، ال-کارنیتین(LC)، ژنیستئین(G)، ترکیب ال-کارنیتین و ژنیستئین(LCG). همچنین HDL، LDL، تری گلیسیرید، کلسترول تام، IL-6 و TNF-α در ابتدا و انتهای مطالعه اندازه گیری شدند. در نهایت داده ها با استفاده از SPSS18 آنالیز شدند.

نتایج:

در انتهای مطالعه، در بین گروه های بیمار، HDL به طور معنی داری در گروه ال-کارنیتین بیشتر از دو گروه دریافت کننده ژنیستئین و کنترل بیمار بود(P<0.001). همچنین LDL به طور معنی داری در گروه ژنیستئین کمتر از گروه های کنترل بیمار،ال-کارنیتین و ال-کارنیتین و ژنیستئین بود(P<0.001) . اینترلوکین 6 به طور معنی داری در گروه کنترل بیمار بیشتر از گروه های دریافت کننده ال-کارنیتن، ژنیستئین یا ال-کارنیتین و ژنیستئین بود و به طور معنی داری در گروه ال-کارنیتین بیشتر از ژنیستئین بود و تفاوت معنی داری در بین گروه های بیمار برای تری گلیسیرید، کلسترول یا TNF-α دیده نشد.

نتیجه:

تاثیر ژنیستئین بر HDL و TG کمتر از ال-کارنیتین یا ترکیب ژنیستئین و ال-کارنیتین است. در خصوص سایتوکین های التهابی، ژنیستئین و ال-کارنیتین تاثیر کمتری بر TNF-α به نسبت IL-6 داشتند.